Trauma

Psychotrauma is als het ware bevroren gierende stress. Als een bedreigende situatie hopeloos is en vechten of vluchten niet mogelijk, dan slaat alle energie die beschikbaar is gemaakt voor het vechten of vluchten in één klap naar binnen en zet zich vast in het lichaam. Na zo’n overweldigende gebeurtenis is het nodig om weer te ontladen. De opgeslagen energie moet eruit. Als de situatie echter niet veilig wordt, dan is het ontladen van de stress niet mogelijk en wordt het door het rationele brein onderdrukt. Het lichaam krijgt dan niet het signaal ‘veilig’ en blijft in de ‘gevaar’ stand staan.

Als trauma bij heel jonge kinderen plaatsvindt heeft dat veel meer impact dan wanneer het op latere leeftijd gebeurt. Baby’s en kleine kinderen hebben nog niet het vermogen om zichzelf emotioneel te reguleren. De ouders moeten in dat geval helpen door met aandacht in verbinding te zijn met hun kind en van daaruit adequaat te reageren op de behoeften van het kind. Niet iedere opvoeder is daartoe in staat. En ook al is de opvoeder daar wel toe in staat, dan nog niet 24/7. En soms is diezelfde opvoeder juist de veroorzaker van het trauma.

Naarmate er vaker of langduriger stressvolle gebeurtenissen plaatsvinden kan het trauma complexer worden. De schrijfster bespreekt in het boek verschillende mogelijkheden.